Babilònia foguèt una ciutat de l'anciana Mesopotamia, que sas roïnas se trapan uèi lo jorn prèp de la vila modèrna de Al Hillah, dins la província de Babil, en Iraq, aperaquí 85 km al sud de Bagdad.
Tot çò que demora uèi de la famosa ciutat antica de Babilònia son de molons de brisadís de bricas de construccion dins la plana fertila mesopotamiana entre los rius de Tigre e d'Eufrates. Las fonts istoricas nos dison que Babilònia èra inicialament una vila pichona qu'es apareguda a la debuta del tresen millenni abans JC (l'auba de las dinastias). La vila floriguèt per aténher sa fama politica amb la pujada de la primièra dinastia babiloniana. Èra la "ciutat santa" de Babilònia aproximativament en 2300 abans JC, e lo sèti del Neo-Empèri Babilonian a partir de 612 abans JC. Los Jardins penjats de Babilònia èran una de las Sèt Meravilhas del Mond.
La forma Babylon es la varianta grèga de l'akkadian Babilu (bāb-ilû, que significa "La pòrta dels Dieus", tradusit en sumerian Ka.dingir.ra). Dins la Bíblia, lo nom apareis coma בבל (Babel), interpretat pel Libre de la Genèsi 11:9 per significar « confusion » (de lengas), del vèrb balal, « confondre ».
